روانشناسی نوزاد-کودک-نوجوان

مثلا مادرانی که کارهای خود را در محل کار تند تند انجام می‌دهند و حتی بخشی از کارها ناتمام می‌ماند. بعد از آن مادر تند تند محل کار خود را ترک می‌کند، دنبال کودک خود در مدرسه می‌رود و دوباره بدو بدو سمت خانه می‌رود تا شیفت جدید کاری‌اش شروع شود: «کار در خانه». این وضعیت اگرچه ممکن است برای خیلی از مادران شاغل دارای مصداق باشد و شاید خیلی‌ها هنوز این وضعیت را تجربه می‌کنند اما تمام واقعیت نیست. تجربه‌های داخلی و خارجی زیادی وجود دارد که به طور واضح تاکید دارد که هم می‌توان در محیط‌های اجتماعی کار کرد و هم مادر بود. زنان زیادی چه در ایران و چه در کشورهای جهان برای تعادل بین کار و کودکانشان تلاش می‌کنند. یک تلاش انسانی و دقیق که البته ممکن است برخی هم از آنان به سمت «مادر شرمنده» بودن پیش روند. شرمنده از این جهت که ممکن از انجام دقیق کارها در محل کار عذاب وجدان داشته باشند یا از اینکه آنقدر که باید نمی‌توانند وقت زیادی برای کودکان خود بگذرانند.